piątek, 26 lutego 2016

Metropolici kijowscy – w poszukiwaniu staroruskiej tożsamości

W dniu 2 marca b.r., o godz. 13.30, w sali 102 Instytutu Historii AJD, odbędzie się pierwsze w tym roku spotkanie z cyklu Wolna Wszechnica Historyczna, na którym dr Kostiantyn Krainii przedstawi referat "Metropolici kijowscy Piotr Mohyła i Eugenisz Bołchowitinow w poszukiwaniu staroruskiej tożsamości: studium źródłoznawcze".

Dr Kostiantyn Krainii jest historykiem, absolwentem Państwowego Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki w Kijowie. W 2004 r. obronił pracę doktorską pt. „Studia nad historią Cerkwi Towarzystwa Historyczno-Archeologicznego 1872–1920”. Jego zainteresowania oscylują
wokół historiografii, badań źródłoznawczych i nauk pomocniczych historii. Jest autorem ponad 70 publikacji, w tym dwóch monografii:
„Historycy Kijowo-Pieczerskiej Ławry XIX – początku XX wieku” (2000 r.) oraz „Towarzystwo Cerkiewno-Historyczne i Archeologiczne w Kijowie” (2001 r.). Główne kierunki badań naukowych to historia oraz historiografia Kijowo-Pieczerskiej Ławry końca XVIII w., dzieje Akademii
Teologicznej w Kijowie i jej „szkoły” historycznej, biografistyka, problemy metodologiczne i źródłoznawcze dotyczące badań prawosławia na terenie Ukrainy. Od 2005 jest organizatorem corocznej międzynarodowej konferencji naukowej „Kościół - nauka - społeczeństwo: interakcja”. Jest redaktorem naukowym periodycznego wydawnictwa „Rocznik Bołhowitinowski”

Przedmiotem referatu będzie ukazanie intelektualnej działalność dwóch metropolitów kijowskich: Piotra Mohyły i Eugenisza Bołchowitinowa, a celem – przybliżenie tradycji historiograficznej Kijowskiej Cerkwi prawosławnej. W działalności hierarchów widoczna była potrzeba
uwypuklenia wpływów „zachodnich” na rozwój Rusi Kijowskiej, jej dziedzictwo kulturowe i historyczne. Okresy działalności Mohyły i Bołchowitinowa dzielą dwa stulecia jednak kierunki ich badawczych namysłów są zbliżone. Interesowały ich dwa główne obszary badań nad
kijowską tradycją życia chrześcijańskiego:
  • studia źródłoznawcze poświęcone badaniom latopisów łączonych z działalnością mnicha Ławry Kijowo-Pieczerskiej Nestora;
  • studia archeologiczne bazujące na badaniach terenowych zabytków architektury Kijowa okresu książęcego.

Charakterystyczne jest, że obaj organizowali wokół siebie grupę świeckich i cerkiewnych naukowców, zaangażowanych bezpośrednio w badania zabytków kijowskiej kultury oraz pisanie rozpraw historycznych. Wreszcie należy stwierdzić, że działalność Mohyły i Bołhowitinowa odegrała
kluczową rolę w kształtowaniu tzw. kijowskiej szkoły historycznej.
Twierdzenia reprezentantów „szkoły” dotyczące dominujących wpływów greckiej tradycji cerkiewnej na Ruś kijowską X-XIII w. dominują w dzisiejszej historiografii ukraińskiej.

Serdecznie zapraszamy wszystkich zainteresowanych. 
Wstęp Wolny