Iwona Strzelewicz-Ziemiańska, wrocławska dziennikarka, nauczycielka akademicka, doktorantka prof. Elżbiety Hurnikowej, Uniwersytet Jana Długosza w Częstochowie.
„Moją pasją od ponad 30 lat jest życie i twórczość rodziny Kossaków. Artystów i oryginałów, mieszkańców najsłynniejszego domu w Polsce, krakowskiej „Kossakówki”. Bliżej udało mi się poznać Juliusza, Wojciecha, Jerzego, Madzię i Lilkę, dzięki odczytaniu i opracowaniu blisko 9 tysięcy listów i dokumentów tej rodziny, zdeponowanych w Archiwum Narodowym w Krakowie.”
Jerzy Kossak, malarz (ur. 11 IX 1886, zm. 11 V 1955 w Krakowie), syn Wojciecha i Marii z Kisielnickich, wnuk Juliusza, brat poetki Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i pisarki Magdaleny Samozwaniec. Ukończył gimnazjum św. Jacka w Krakowie, następnie Szkołę Kadetów. Malarstwa uczył się od najmłodszych lat w pracowni dziadka i ojca. Podczas I wojny światowej służył w armii austriackiej. Mieszkał w Krakowie. W 1925 i 1926 jeździł wraz z ojcem po dworach w Poznańskiem i wykonywał dla tamtejszego ziemiaństwa liczne obrazy i portrety. Często malował obrazy razem z ojcem i wspólnie je sygnowali. Należał do ZPAP.
Jerzy Kossak kontynuował rodzinną tradycję malarstwa batalistycznego. Podejmował tematy historyczne, malując głównie sceny z wojen napoleońskich i walk legionowych w okresie I wojny światowej, w których eksponował rodzajowy motyw konia, ułana i dziewczyny. Jego obrazy cieszyły się dużym powodzeniem. Oprócz zamówień prywatnych otrzymywał liczne zamówienia od jednostek wojskowych, klubów oficerskich i związków kombatanckich. W okresie międzywojennym malował także tematy z legend starogermańskich i staroangielskich. Ilustrował też baśnie Grimma i ballady Mickiewicza.
Brał udział w wielu wystawach.
/za: „Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.). Malarze rzeźbiarze graficy”, t. IV, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk 1986, s. 133-134/
Jerzy Kossak, malarz (ur. 11 IX 1886, zm. 11 V 1955 w Krakowie), syn Wojciecha i Marii z Kisielnickich, wnuk Juliusza, brat poetki Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i pisarki Magdaleny Samozwaniec. Ukończył gimnazjum św. Jacka w Krakowie, następnie Szkołę Kadetów. Malarstwa uczył się od najmłodszych lat w pracowni dziadka i ojca. Podczas I wojny światowej służył w armii austriackiej. Mieszkał w Krakowie. W 1925 i 1926 jeździł wraz z ojcem po dworach w Poznańskiem i wykonywał dla tamtejszego ziemiaństwa liczne obrazy i portrety. Często malował obrazy razem z ojcem i wspólnie je sygnowali. Należał do ZPAP.
Jerzy Kossak kontynuował rodzinną tradycję malarstwa batalistycznego. Podejmował tematy historyczne, malując głównie sceny z wojen napoleońskich i walk legionowych w okresie I wojny światowej, w których eksponował rodzajowy motyw konia, ułana i dziewczyny. Jego obrazy cieszyły się dużym powodzeniem. Oprócz zamówień prywatnych otrzymywał liczne zamówienia od jednostek wojskowych, klubów oficerskich i związków kombatanckich. W okresie międzywojennym malował także tematy z legend starogermańskich i staroangielskich. Ilustrował też baśnie Grimma i ballady Mickiewicza.
Brał udział w wielu wystawach.
/za: „Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.). Malarze rzeźbiarze graficy”, t. IV, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk 1986, s. 133-134/
Jerzy Kossak, glosa do biografii, w rocznicę śmierci… Opowiada Iwona Strzelewicz-Ziemiańska
Ratusz
10 maja 2018, godz. 17.00
wstęp wolny
ZAPRASZAMY!
