29 maja 2018, g. 18.00
Janusz Gniatkowski to legenda polskiej piosenki, który największą popularność osiągnął w latach 50 i 60. Współpracował z najlepszymi autorami tekstów i kompozytorami, z najlepszymi orkiestrami w kraju i za granicą. Gromadził na swoich koncertach, jako jedyny polski piosenkarz, nawet 150 tys. ludzi, wyprzedzając epokę. Ta niezwykła popularność przeszkadzała ówczesnym władzom i w pierwszej połowie lat 60. został odsunięty od mediów, skazany na zapomnienie. Mimo to do 1991 roku intensywnie koncertował, grając średnio trzysta koncertów rocznie w kraju i za granicą. Nagrywał prywatnie i z tych piosenek w USA została wydana płyta Podróż do gwiazd, która ukazała się w Polsce dopiero w 2004 roku.
Jego największe przeboje to: „Apasjonata”, „Kuba”, „Indonezja”, „Bella Donna”, „Za kilka lat”, „Błękitny kwiat”, „Vaja con dijos”, „Siedem czerwonych róż”, „Chleb twój i mój”.
Janusz Gniatkowski otrzymał w 1979 roku Złoty Krzyż Zasługi oraz w 1999 roku Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy artystycznej.
Ciężki wypadek spowodował, że na wiele lat zniknął z rynku estradowego. Wracał powoli i w 2004 roku odważył się zagrać na swoje 50-lecie pracy artystycznej, koncert w Filharmonii Częstochowskiej, transmitowany przez telewizję. W 2007 roku, w Poraju został zorganizowany pierwszy Festiwal Piosenek Janusza Gniatkowskiego, który organizowany jest do dnia dzisiejszego, gromadząc tłumy widzów. W 2008 roku powstało również Stowarzyszenie Miłośników Twórczości Janusza Gniatkowskiego „Apasjonata”.
9 czerwca 2008 roku Janusz Gniatkowski obchodził swoje osiemdziesiąte urodziny w Filharmonii Częstochowskiej śpiewając dla tysiąca widzów, czym udowodnił, że wciąż jest aktualną gwiazdą polskiej estrady.
Artysta zmarł 24 lipca 2011 roku w Poraju.
Janusz Gniatkowski to legenda polskiej piosenki, który największą popularność osiągnął w latach 50 i 60. Współpracował z najlepszymi autorami tekstów i kompozytorami, z najlepszymi orkiestrami w kraju i za granicą. Gromadził na swoich koncertach, jako jedyny polski piosenkarz, nawet 150 tys. ludzi, wyprzedzając epokę. Ta niezwykła popularność przeszkadzała ówczesnym władzom i w pierwszej połowie lat 60. został odsunięty od mediów, skazany na zapomnienie. Mimo to do 1991 roku intensywnie koncertował, grając średnio trzysta koncertów rocznie w kraju i za granicą. Nagrywał prywatnie i z tych piosenek w USA została wydana płyta Podróż do gwiazd, która ukazała się w Polsce dopiero w 2004 roku.
Jego największe przeboje to: „Apasjonata”, „Kuba”, „Indonezja”, „Bella Donna”, „Za kilka lat”, „Błękitny kwiat”, „Vaja con dijos”, „Siedem czerwonych róż”, „Chleb twój i mój”.
Janusz Gniatkowski otrzymał w 1979 roku Złoty Krzyż Zasługi oraz w 1999 roku Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy artystycznej.
Ciężki wypadek spowodował, że na wiele lat zniknął z rynku estradowego. Wracał powoli i w 2004 roku odważył się zagrać na swoje 50-lecie pracy artystycznej, koncert w Filharmonii Częstochowskiej, transmitowany przez telewizję. W 2007 roku, w Poraju został zorganizowany pierwszy Festiwal Piosenek Janusza Gniatkowskiego, który organizowany jest do dnia dzisiejszego, gromadząc tłumy widzów. W 2008 roku powstało również Stowarzyszenie Miłośników Twórczości Janusza Gniatkowskiego „Apasjonata”.
9 czerwca 2008 roku Janusz Gniatkowski obchodził swoje osiemdziesiąte urodziny w Filharmonii Częstochowskiej śpiewając dla tysiąca widzów, czym udowodnił, że wciąż jest aktualną gwiazdą polskiej estrady.
Artysta zmarł 24 lipca 2011 roku w Poraju.
