Motto
„Taniec najlepiej przypomina, że sztuka jest przede wszystkim wynikiem działania człowieka- czyli ruchu. Sztuka jest grą psychiki i fizycznością. Ideałem zaś tej gry jest człowiek tańczący”
To motto było przewodnią siłą występu 12 czerwca w Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie, gdzie odbył się 52 Popis Uczniów Społecznej Szkoły Baletowej oraz Społecznego Ogniska Baletowego.
Część pierwsza przedstawienia to opowieść baletowa „Pan Twardowski” do muzyki Ludomira Różyckiego.
LIBRETTO
Polski szlachcic Pan Twardowski, słynący z doświadczeń alchemicznych, jeszcze raz próbuje wytworzyć złoto chcąc spłacić nim ogromne długi i być nareszcie bogatym. Próba kończy się fiaskiem. Zjawiają się wierzyciele długów i żądają ich uregulowania. W sukurs mężowi przychodzi Pani Twardowska i wypędza natrętów.
Zrozpaczony szlachcic zwraca się o pomoc do piekielnych mocy. Natychmiast zjawia się Mefisto, który porywa Twardowskiego na dachy Krakowa, roztaczając przed nim wizję bogactwa. Sprowadza go do kopalni srebra, gdzie piękne, srebrne panny oczarowują szlachcica, a Mefisto podsuwa mu do podpisania cyrograf na mocy którego Twardowski oddaje duszę diabłu za spełnienie wszystkich Życzeń na ziemi. Dopełnienie umowy może nastąpić jedynie w Rzymie.
Pewny Ze przechytrzył diabla szlachcic podpisuje własną krwią cyrograf i rozkoszuje się bogactwem, władzą i podróżami. Będąc w krainie wschodu, stęskniony za ojczyzną Twardowski, wraca do Krakowa na polanę przed karczmą. Odbywają się tam taniec i zabawa. Piękna diablica kusi szlachcica, aby wszedł do środka karczmy. Rozbawiony i niepomny przestróg wchodzi... a karczma nazywa się Rzym.
Radość diabłów nie ma końca, bo oto dusza Twardowskiego należy do nich.
Na prośbę ludu któremu szlachcic nie szczędził grosza Pan Bóg lituje się nad nim i wysyła go na Księżyc, gdzie ma pozostać do końca świata.
Uczniowie Ogniska i Szkoły w przepięknych strojach i profesjonalnych choreografiach swych nauczycieli: Urszuli Brylewskiej, Iwony Pułkownik, Małgorzaty Fertacz, Jacka Miszczaka i Marty Łęgowik zaprezentowali publiczności opowieść o Panu Twardowskim. Podziwialiśmy m.in.: tańczących kominiarzy, koty, ptaki, krasnale, srebrne panny. Nie zabrakło również tradycyjnych układów: Krakowiaka, Czardasza czy Mazura.
Część druga to etiudy choreograficzne do muzyki filmowej polskich kompozytorów. Młodzi tancerze dali popis swych umiejętności w tańcu do muzyki wielkich kompozytorów takich jak G. Ciechowski, M. Lorenc, W. Kilar, k. Dębski, D. Matuszkiewicz, J. Kaczmarek, K. Komeda. A ponieważ „Klasyka to podstawa” – jak powtarza niezmiennie Pani dyrektor U. Brylewska tańce nowoczesne w znakomity sposób przeplatały się właśnie z klasyką. Brawom nie było końca.
W poniedziałek baletową opowieść o Panu Twardowskim mogli zobaczyć także uczniowie i nauczyciele szkół podstawowych. Pełna widownia, wytworne kreacje i moc oklasków – tak wyglądało przedstawienie w Klubie Politechnik.
Zapraszamy do obejrzenia fotoreportażu z obydwu występów.
